Muzeum Ziemi Złotowskiej zaprasza
24 października 2019 (czwartek), godz. 17:00
spichlerz złotowski przy ul. Spichrzowej 9, I piętro
Polecamy wykład Jerzego Jelonka w spichlerzu złotowskim przy ul. Spichrzowej 9.
Wykład powiązany jest z wystawą Fürst Blücher von Wahlstatt i jego epoka (1742-1819)
12 września 2019 roku mija dwusetna rocznica śmierci jednego z największych dowódców wszechczasów – pruskiego feldmarszałka z okresu wojen napoleońskich – Gebharda Leberechta von Blüchera. Ta wielka historyczna postać związana była ze Złotowszczyzną, a ślady tej obecności zachowały się do dzisiaj.
KALENDARIUM
1742 – 16 grudnia w Rostoku przychodzi na świat Gebhard Leberecht jako najmłodszy z dziewięciorga rodzeństwa; później uczęszcza do szkoły miejskiej w Rostoku;
1759 – przeprowadza się do Venz-Rügen (Rugia), zaciąga się do miejscowego szwadronu huzarów;
1760 – 27 sierpnia wzięty do niewoli pod Frieland przez huzarów Bellinga, wymieniony na szwedzkiego rotmistrza;
1761 – awansuje na podporucznika i jest mianowany osobistym adiutantem generała Bellinga; bierze udział w wielu potyczkach;
1763 – po zakończeniu wojny stacjonuje w garnizonie w Szczecinku;
1770 – w listopadzie w walce między Wałczem a Piłą zwycięża 300 polskich konfederatów; awansuje na rotmistrza sztabowego; poznaje córkę byłego saksońskiego pułkownika, barona Mehlinga – Karolinę (lat 17); dzierżawi część dóbr złotowskich (Działyńskich);
1772 – skarży się królowi Fryderykowi II na to, że został pominięty w awansie jako szef szwadronu; zostaje aresztowany;
1773 – w marcu wykluczony z armii pruskiej (na swoją prośbę), odchodzi w niesławie; ma zakaz noszenia broni i munduru; wraca do Potulic i 21 czerwca zawiera małżeństwo z Karoliną von Mehling;
1774 – narodziny syna Ernsta; przejmuje folwarki: Dzierżążno i Stawnica od swojego teścia;
1778 – 8 lutego przychodzą na świat trojaczki (wcześnie umiera dwoje);
1780 – narodziny syna Georga (trójka dzieci umiera, przy życiu pozostają synowie Franz i Georg); Blücher okazuje się dobrym gospodarzem; ma znaną w Polsce hodowlę koni; lubi wino, kobiety, śpiew, grę w karty i kości; czas spędza najchętniej w knajpie aptecznej w Złotowie; nabywa dobra rycerskie Gross Raddow (Radowo Wielkie) od von Kleista z Radacza za 14500 tys. talarów (za posag żony) i rodzina Blucherów przeprowadza się na Pomorze;
1782 – pożycza duże sumy pieniędzy i inwestuje w gospodarstwo;
1786 – kupuje majątek pod Stargardem; pomorskie rody wybierają go na radcę rycerskiego; ma duży wpływ na politykę lokalną; wykorzystuje swoje wyjazdy do Złotowa i Stargardu na balowanie, gry i flirty; jest ceniony za bystry umysł, szybkie i trafne decyzje oraz biegłość w mowie; w kontaktach z równymi stanem zdradza jednak swoje braki w wykształceniu; żona nawiązuje kontakt ze środowiskami literackimi i w ich domu organizuje spotkania literackie;
1787 – po śmierci króla Fryderyka II 23 marca ponownie wstępuje do pruskiej armii jako major huzarów, przejmuje szwadron; podróżujący między Berlinem a Królewcem król Fryderyk zauważa Blüchera pod Stargardem;
1788 – awansowany na podpułkownika;
1790 – mianowany na dowódcę regimentu huzarów; w swoim regimencie znosi karę chłosty; 17 czerwca w wieku 35 lat umiera mu żona (Blücher dowiaduje się o tym od teścia podczas wyprawy zbrojnej we Francji);
1793 – huzarzy Blüchera maszerują na Holandię;
1794 – awansuje na generała brygady; pod jego dowództwem zajęta zostaje Fryzja Wschodnia; w Aurich poznaje drugą żonę;
1795 – 19 lipca bierze ślub z Amalią von Colomb (ma ona 22 lata, a on 54); małżeństwo jest bezdzietne;
1801 – awansuje na generała dywizji;
1802 – zostaje gubernatorem Münster; poznaje pruskiego barona von und zum Stein, którego bardzo ceni;
1806 – w październiku po przegranej z Napoleonem pod Jeną i Auerstedt organizuje powrót reszty pruskiego wojska do północnych Niemiec, zakończony kapitulacją 7 listopada pod Lubeką;
1807 – wymiana generałów-jeńców: Blüchera na francuskiego Victora;
1812 – król pruski daje generałowi Blücherowi w prezencie majątek Kunzendorf (Trzebinia na Śląsku), chce go odsunąć od polityki; Blücher sprzedaje majątek na Pomorzu i przeprowadza się na Śląsk oraz kupuje mieszkanie we Wrocławiu;
1813 – awansuje na komendanta śląskiej armii (naczelny dowódca); bierze udział w potyczkach i walkach wyzwoleńczych na Śląsku; 17-19 października walczy w Bitwie Narodów pod Lipskiem; 20 października awansowany na stopień feldmarszałka;
1814 – 1 stycznia przeprawia się przez Ren pod Kaub; 31 marca dociera do Paryża; 2 czerwca mianowany księciem von Wahlstatt (potomkowie otrzymują tytuły hrabiowskie); między czerwcem i lipcem podróżuje do Anglii; zostaje członkiem honorowym fakultetu w Oksfordzie; Uniwersytet Cambridge nadaje mu tytuł honorowego doktora filozofii; 21 września otrzymuje od pruskiego króla majątek poklasztorny Krieblowitz (Krobielowice) w pobliżu Wrocławia;
1815 – 1 marca powrót Napoleona z Elby do Francji; 18 czerwca zwycięstwo armii pruskiej i angielskiej nad Napoleonem pod Waterloo; 20 listopada drugi pokój w Paryżu; Blücher żegna się z armią;
1817 – mianowanie Blüchera na członka pruskiej Rady Stanu;
1819 – 12 września umiera w swoim połacu w Krobielowicach;
1853 – zwłoki Blüchera złożono w mauzoleum na terenie jego posiadłości (Wahlstatt).