poniedziałek - piątek 8-16 sobota 10-14

„Koguty, motyle i Walentyna”

Muzeum Ziemi Złotowskiej zaprasza na wystawę czasową do Zagrody Krajeńskiej

„Koguty, motyle i Walentyna”

prezentacja twórczo–edukacyjna Walentyny Wegner

czynna od 28 kwietnia 2022 (czwartek)

 

Obok roślinnych i geometrycznych wzorów, motyw zwierzęcy jest jednym z najczęściej występujących w twórczości amatorskiej. Twórca ludowy zawsze czerpał inspirację z otaczającej go od wieków przyrody. Po pierwsze ze względu na walory estetyczne, po drugie na głęboką symbolikę. Walentyna Wegner postanowiła więc uczynić koguty i motyle bohaterami swojej wystawy. Prezentacja twórczo–edukacyjna Walentyny Wegner jest wizualizacją i symbolem powrotu do utęsknionej natury. Przywołuje najlepsze wspomnienia z dzieciństwa, gdzie pianie koguta przenosi nas do krainy beztroski, a widok motyla niesie z sobą radość i swobodę.

Motyl jest jednym z pierwszych zwiastunów wiosny, oznacza nadejście zmian. Motyl to symbol przemiany, przeistaczania się w coś nowego, pięknego. Dlatego chcemy go mieć cały czas wokół siebie i podziwiać. Symbol motyla nawiązuje również do przemijania i niepowstrzymanego cyklu życia. Czasem nie zdajemy sobie sprawy, że jest to najbardziej zaawansowany ewolucyjnie owad. Posiada aż cztery fazy rozwoju, występuje w Polsce w ponad 3 tysiącach gatunków, żyjąc krótko – od kilku zaledwie godzin do kilku miesięcy. Motyle Walentyny Wegner to różnobarwne istoty, na które można patrzeć godzinami. Bohaterami prac Walentyny Wegner są również upierzone barwnie i rytmicznie koguty w dynamicznej i dostojnej pozie. Kogut miał symboliczne znaczenie w kulturze tradycyjnej. Pierwsze związane było z początkiem dnia, czyli nadejście światła, czujność i punktualność, ale także opieka nad ogniskiem domowym. Uważano, że posiadł moc kreatywną i wróżebną. W wiejskich gospodarstwach, kogut ma pozycję dominującą nad zwierzętami co sprawia, że przypisano mu symbol męskości, odwagi i wojowniczości. Do dziś kogut jest jednym z symboli płodności. W dawnym malarstwie kogut był wielkim zainteresowaniem dla malarzy i innych dziedzin sztuki (np. kogut w bajkach).

Walentyna Wegner – urodzona w 1946 roku w Złotowie. Rysunkiem zajęła się w latach 60. XX wieku. Zaraz potem dochodzą jej próby w malarstwie akwarelowym. Najpierw pochłonęła ją tematyka marynistyczna. Elementy morskie często występowały w jej początkowych pracach. Po dekadzie robi przerwę, zajmuje się dziećmi i życiem rodzinnym. W początkowych latach 80. XX wieku wraca do swojej pasji i od tego czasu maluje już bez przerwy. W stanie wojennym, kiedy trudno było zdobyć żywność, nie mówiąc o artykułach malarskich, malowała nawet farbami ściennymi. Wykonywała rysunki na potrzeby szkół i przedszkoli. Prowadziła warsztaty z dziećmi np. w Uniwersytecie Ludowym w Radawnicy. Prezentowała swoje prace na wielu wystawach w okolicznych miejscowościach. Jej twórczość wyróżnia się kolorem. Używa barw nasyconych, kontrastowych i bawi się multikolorem. Lubi malować to co przyjdzie jej do głowy. Nie ogranicza się i nie zamyka na jednym temacie. Szczególnie bliskie są jej zwierzęta. Kompozycje Walentyny są odzwierciedleniem jej charakteru, ciekawości świata, tolerancji, otwartości na drugiego człowieka, optymizmu i ekscentryzmu.

 

Skip to content