Umarł Kazimierz…
Kazimierz (Kaźko) IV – książę dobrzyński i słupski z dynastii Gryfitów, syn Bogusława V i Elżbiety Kazimierzówny, córki Kazimierza Wielkiego. Po śmierci matki wychowywany był na dworze krakowskim oraz cesarskim Karola IV, adoptowany przez Kazimierza Wielkiego przypuszczalnie w kwietniu 1369 roku. Siedem lat później, w 1376 roku Kazimierz wziął udział
Lapidarium na dawnym cmentarzu żydowskim
6 listopada 2002 r. w Złotowie odbyła się uroczystość odsłonięcia lapidarium na dawnym cmentarzu żydowskim. Gmina żydowska istniała w naszym mieście od XVI wieku. W 1690 r. uzyskała koncesję od arcybiskupa gnieźnieńskiego Stefana Wierzbowskiego, a w 1736 r. pierwszy przywilej od Augustyna i Marcina Działyńskich. W dzisiejszym Złotowie pozostało niewiele
Pieczęć majestatyczna Króla Kazimierza Wielkiego
Pieczęć okrągła o średnicy 116 mm, dwustronna, należąca do króla Kazimierza Wielkiego. Na awersie monarcha zasiadający na tronie skrzyniowym, na rewersie ukoronowany orzeł. Jest to jedno z najpiękniejszych i najbardziej okazałych przedstawień herbu Państwa Polskiego i ukoronowanego Orła z rozpostartymi skrzydłami i głową uniesioną lekko w górę. Ptak spogląda
Złotowski zestaw filatelistyczny się powiększa!
Złotowski zestaw filatelistyczny się powiększa! Filatelistyka jest to rodzaj hobby, który polega na kolekcjonowaniu wszelkich tzw. walorów pocztowych. Najważniejsze są znaczki, czyste i ostemplowane. Filateliści zbierają także datowniki okolicznościowe, koperty, karty pocztowe i inne ciekawe przedmioty związane z pocztą. Walory pocztowe są niebywale cennym dokumentem historycznym i kulturowym potwierdzającym różnego
Zaraza w Złotowie
Kiedy w latach 1709 – 1711 w Złotowie i okolicy szalała dżuma, zbierając srogie żniwo, katoliccy mieszkańcy miasta w akcie przebłagalnym wybudowali drewnianą kaplicę, poświęcając ją św. Rochowi. Kaplica przetrwała do początku XX w., kiedy to uległa zawaleniu. Nowa, ceglana, stojąca do dziś została pobudowana w 1903 r. staraniem ks.
Wachmistrz Rebikowski
100 lat temu nasze miasto zatrudniało 8 urzędników ze średnim wykształceniem, 5 pracowników i jednego podurzędnika. Na magistracie było również 2 wachmistrzów miejskich. Długoletni, dotychczas jedyny wachmistrz Rebikowski przeszedł wtedy na emeryturę. Zlikwidowano stróży miejskich i z tego powodu zatrudniono jednego wachmistrza więcej. O nim właśnie pisze Antoni Jasiek we
Przywilej Działyńskiego
17 października 1736 r. Augustyn Działyński nadał przywilej Żydom mieszkającym w Złotowie. Przywilej ten dawał lokalnej społeczności żydowskiej m.in. swobodę osiedlania się, gwarantował ochronę podczas odprawiania starotestamentowych nabożeństw, dawał zwolnienie z opłat, czynszów, danin i innej służby na cele publiczne, na rzecz dworu i miasta. W dalszej części dotyczącej handlu
Przynależność administracyjna parafii złotowskich
Przynależność administracyjna parafii złotowskich na przestrzeni wieków Parafie kościoła rzymskokatolickiego na Krajnie od zamierzchłych czasów należały do metropolii gnieźnieńskiej. W 1512 roku prymas Łaski dokonał reformy administracyjnej na Krajnie, tworząc nowy archidiakonat z siedzibą w Kamieniu Krajeńskim. W skład tego archidiakonatu weszło 6 dekanatów ulokowanych w północnej części Arcybiskupstwa Gnieźnieńskiego:
Związek Polaków w Niemczech – czas powstania
27 sierpnia 1922 r. powstał Związek Polaków w Niemczech. Siedzibą Związku stał się Berlin. W pionierskim okresie działalności główną rolę odgrywał Jan Baczewski, przedstawiciel mniejszości polskiej z terenów Prus Wschodnich oraz Jan Kaczmarek z Westfalii. Oficjalnie Związek zarejestrowano dopiero 3 grudnia 1922 r., o czym informuje na swoich łamach Dziennik
Poświęcenie Fary
25 sierpnia 1968 r., kiedy to złotowska fara była w całości wyposażona to biskup spiguceński ( i jednocześnie sufragan żmudzki, scholastyk gnieźnieński, dziekan włocławski i archidiakon warszawski ) Jacek Święcicki (krewny żony Grudzińskiego, Marianny ze Święcickich) dokonał jej konsekracji. Podczas tejże konsekracji kościół złotowski został poświęcony Najświętszej Marii Pannie Wniebowziętej
Pościg samochodowy z 1920 r. Lucjan Prądzyński
POŚCIG SAMOCHODOWY NA TRASIE ZŁOTÓW – KUJAN (granica państwowa). Godną pamięci Złotowian jest postać Lucjana Prądzyńskiego, delegata Polskiej Powiatowej Rady Ludowej w Złotowie na Międzynarodową Konferencję Pokojową w Spaa w Belgii w roku 1920, bojowego działacza wolnościowego na terenie Ziemi Złotowskiej. Przed wyjazdem na Konferencję do Spaa w lipcu 1920
Piast w Złotowie
22 lipca 1957 r. w dniu „Święta Odrodzenia” w uroczystej oprawie dokonano odsłonięcia pomnika. Po odegraniu hymnu narodowego i odśpiewaniu „Roty” przez miejscowy chór Św. Cecylii liczne delegacje i mieszkańcy Ziemi Złotowskiej złożyli u stóp Piasta wieńce i kwiaty. W wystąpieniach akcentowano, że „my tu byliśmy, jesteśmy i będziemy”. Twórcą
