25 sierpnia 1968 r., kiedy to złotowska fara była w całości wyposażona to biskup spiguceński ( i jednocześnie sufragan żmudzki, scholastyk gnieźnieński, dziekan włocławski i archidiakon warszawski ) Jacek Święcicki (krewny żony Grudzińskiego, Marianny ze Święcickich) dokonał jej konsekracji. Podczas tejże konsekracji kościół złotowski został poświęcony Najświętszej Marii Pannie Wniebowziętej oraz apostołowi św. Andrzejowi, biskupowi i wyznawcy (mężnie i odważnie wyznawał wiarę katolicką) św. Mikołajowi oraz św. Annie.
W notatce z konsekracji tego kościoła (zapisanej w złotowskiej księdze chrztów) czytamy, że znajdowało się w tym kościele pięć ołtarzy i dwie kaplice. Główny ołtarz poświęcony jest Wniebowzięciu NMP (obraz Koronacja NMP w niebie ) ; boczny ołtarz z obrazem św. Andrzeja, A po przeciwnej stronie – ołtarz św. Józefa i Joachima. W kaplicy Krzyża Św. Po stronie epistoły ołtarz ku czci św. Krzyża i po przeciwnej stronie ewangelii ołtarz św. Mikołaja i w drugiej kaplicy – św. Anny. We wszystkich ołtarzach umieszczono relikwie (szczątki osób świętych, otaczane czcią). Dalej w tej notatce w księdze chrztu wspomniano, że kto nawiedzi ten kościół i ołtarze (z odpowiednią modlitwą uzyska odpust. I wreszcie na końcu zapisano, że ma się lud modlić za Andrzeja Grudzińskiego i jego małżonkę Mariannę Święcicką, którzy wybudowali tę piękną bazylikę.