Złotowianka, Irena Bielecka uprawia wycinankarstwo,
które rozpoczęła od wykonywania czarno-białych scenek rodzajowych.
Od kilkudziesięciu lat do swojej wycinanki wprowadza wybrane elementy haftu krajeńskiego.
Jako jedyna komponuje wycinankę krajeńską!
Od roku 2020 jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami wycinanek m.in. „Wycinanki krajeńskiej z motywami makówek i kłosów” z 1985 roku, którą pani Irena przekazała naszemu Muzeum.
Wycinanka ludowa jest zjawiskiem o znaczeniu artystycznym, nigdy nie służyła ona bezpośrednio żadnemu kultowi, swoją istotą nie symbolizuje żadnych wierzeń.
Wycinanka w Polsce została odkryta i udostępniona społeczeństwu interesującemu się sztuką dopiero w 1901 roku. Do życia wycinankę powołała potężna dążność do zdobnictwa charakterystyczna dla XIX wieku.
Ta dążność związana była z rozwojem gospodarczym wsi polskiej.
Niezwykle istotnym czynnikiem w powstaniu wycinanki było pojawienie się w latach 50-tych XIX wieku kolorowego papieru glansowanego, z którego wycinano pojedyncze motywy roślinne bądź zwierzęce i naklejano je bezpośrednio na wewnętrzne ściany, piece czy belki stropowe chałup.
Źródło: Muzeum w Lęborku, wystawa czasowa pt. „Podróże wycinanek”.
J. Grabowski: „Wycinanka ludowa”. wyd. „Sztuka”, Warszawa, 1955
MZZ: „Haft krajeński – tradycja ludowa i tradycja wytworzona”, Złotów, 2019
https://kulturaludowa.pl/artykuly/polska-wycinanka-ludowa/