27 sierpnia 1922 r. powstał Związek Polaków w Niemczech. Siedzibą Związku stał się Berlin. W pionierskim okresie działalności główną rolę odgrywał Jan Baczewski, przedstawiciel mniejszości polskiej z terenów Prus Wschodnich oraz Jan Kaczmarek z Westfalii. Oficjalnie Związek zarejestrowano dopiero 3 grudnia 1922 r., o czym informuje na swoich łamach Dziennik Berliński, publikując na pierwszej stronie odezwę do Polaków w Niemczech, oraz zatwierdzony przez sąd statut Związku. Pierwszym prezesem Związku Polaków w Niemczech został Stanisław hr. Sierakowski, który funkcję tę pełnił do 1933 r.

W latach 1933 – 1939 prezesem ZPwN był ks. Dr Bolesław Domański.